Van toen hij een krachtige twintiger was tot in zijn bloemrijke vertwijfeling bleef mijn vader op zoek naar een vorm van menselijke warmte. Het idee dat zijn leven altijd ergens nuttig voor moest zijn, dat hij gulheid, waardigheid en respect voor de ander moest verpersoonlijken, zat voortdurend in zijn achterhoofd. Om het werk van mijn vader te begrijpen en niet te blijven hangen in clichés, die vaak nergens op zijn gestoeld, niet geverifieerd worden, maar wel te pas en te onpas worden opgediept, is het belangrijk dat u de rode draden kent en verspreidt die sinds zijn kindertijd doorheen zijn leven werden geweven, tussen de waarden die hij, tot zijn laatste ademtocht, wilde uitdragen en waar hij altijd is blijven achterstaan.